Kadra dydaktyczna

dr Magdalena Jóźwiak

lektorka języka łacińskiego

Adiunkt w Katedrze Patrologii Greckiej i Łacińskiej Instytutu Nauk Teologicznych KUL; dr nauk humanistycznych (filologia klasyczna, Uniwersytet Wrocławski), dr teologii (teologia biblijna, PWT Wrocław). Jej badania naukowe skupiają się na pograniczu biblistyki i patrologii ze szczególnym uwzględnieniem komentarzy biblijnych św. Hieronima ze Strydonu. Tłumaczka tekstów patrystycznych, autorka kilku monografii oraz  kilkunastu artykułów naukowych. Współorganizatorka cyklicznych konferencji międzynarodowych poświęconych egzegezie i translatoryce biblijnej. Przynależy do Sekcji Patrystycznej przy Komisji ds. Nauki Katolickiej KEP oraz jest członkiem Stowarzyszenia Biblistów Polskich. Pani Magdalena prowadzi lektorat języka łaciny liturgicznej.

ks. dr Lucjan Bartkowiak CR

wykładowca

Zmartwychwstaniec, doktor teologii, artysta, mozaikista. W latach 2013-2014 odbył specjalizację z zakresu teologii wschodniej na Papieskim Instystucie Orientalnym w Rzymie, w ramach Atelier Teologicznego im kard. Tomasa Spidlika. W latach 2014-2017 członek ekipy artystów Centro Aletti. Od listopada 2017 w Krakowie; założyciel krakowskiej pracowni mozaiki Aletti.pl, na co dzień posługujący przy kościele Zmartwychwstania Pańskiego w Krakowie. W Akademii Liturgicznej prowadzi roczny kurs dla absolwentów "Sztuka dla celebracji misterium paschalnego"

ks. dr Tomasz Bać

wykładowca

Prezbiter diecezji rzeszowskiej (1999), doktor świętej liturgii (Papieski Instytut Liturgiczny św. Anzelma w Rzymie, 2006). Proboszcz parafii pw. Miłosierdzia Bożego w Rzeszowie (osiedle Biała) oraz wykładowca liturgiki w Instytucie Wyższych Studiów Teologicznych w Rzeszowie. Autor licznych artykułów naukowych i popularno-naukowych, ceniony prelegent. Ks. Tomasz prowadzi kurs monograficzny o architekturze liturgicznej (2022/2023) oraz kurs roczny o Eucharystii.

ks. dr Łukasz Celiński

wykładowca

Święcenia diakonatu przyjął w Rzymie 12 grudnia 2009 roku, we wspomnienie NMP z Guadalupe, natomiast święcenia prezbiteratu otrzymał w katedrze siedleckiej 12 czerwca 2010 roku, we wspomnienie Niepokalanego Serca NMP. W latach 2009-2012 odbywał studia specjalistyczne w Papieskim Instytucie Liturgicznym św. Anzelma w Rzymie, uwieńczone licencjatem z nauk liturgicznych (2012). W latach 2014-2020 odbywał studia doktoranckie z zakresu liturgiki w Papieskim Instytucie Liturgicznym św. Anzelma w Rzymie, uwieńczone stopniem doktora świętej liturgii (2020). Przez okres studiów specjalistycznych (2009-2012; 2014-2020) mieszkał i pracował duszpastersko w parafii p.w. Matki Bożej z Lourdes na Tor Marancia w Rzymie.

Aktualnie jest wykładowcą liturgiki w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Siedleckiej oraz Kierownikiem Referatu Liturgicznego Kurii Diecezjalnej Siedleckiej. Jest również przewodniczącym Diecezjalnej Komisji Liturgicznej oraz członkiem Diecezjalnej Komisji ds. Muzyki Kościelnej. 

ks. dr Lucjan Dyka

wykładowca

Prezbiter diecezji rzeszowskiej (2002), doktor muzykologii (2013), magister filologii klasycznej (2012), wykładowca muzyki kościelnej oraz języka łacińskiego w Instytucie Wyższych Studiów Teologicznych w Rzeszowie, nauczyciel w Diecezjalnym Studium Organistowskim, prezes Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych. Autor przekładów traktatów muzycznych (seria Musica Antiqua et Medii Aevii), inicjator projektu duszpasterskiego „Grota Horebu”.

ks. dr Sławomir Jeziorski

wykładowca

Prezbiter diecezji rzeszowskiej (2009). W 2017 roku uzyskał doktorat z liturgiki na Papieskim Instytucie Liturgicznym św. Anzelma w Rzymie. Od tego czasu wykłada liturgikę w w Instytucie Wyższych Studiów Teologicznych w Rzeszowie, a od 2020 roku w Akademii Katolickiej w Warszawie (Colegium Bobolanum). Jest członkiem stowarzyszeń liturgicznych, autorem publikacji oraz inicjatorem Akademii Liturgicznej.

Liturgia to nie tylko specjalizacja naukowa, ale także pasja, przestrzeń, w której próbuje odkrywać i poznawać Chrystusa. Własnym doświadczeniem i wiedzą dzieli się z uczestnikami Akademii Liturgicznej tak aby jak najszersze grono Ludu Bożego mogło coraz świadomiej przeżywać misterium paschalne podczas celebracji oraz wyrażać je później w codziennym życiu.